به گزارش ایسنا دولت و مجلس در حالی به طرح خانه های 25 متری چراغ سبز نشان داده اند که بررسی ها نشان میدهد علاوه بر معایب و آثار سوء فرهنگی و اجتماعی این طرح، خانه های 25 متری نه تأثیری بر خانه دار شدن دهک های پایین دارد و نه تأثیری بر متعادل شدن بازار مسکن. در این گزارش سعی داریم به اختصار برخی معایب این طرح را مورد توجه قرار دهیم.

عیب های پیدا و پنهان طرح خانه های 25 متری

مجلس شورای اسلامی در حالی طرح مسکن 25 متری را تأیید کرده است که قانون اساسی نظام جمهوری اسلامی ایران، صرفاً به تأمین مسکن تأکید نداشته، بلکه علاوه بر تأمین مسکن، بر کیفیت مسکن نیز توجه ویژه دارد. از همین‌روست که در بند 12 اصل سوم قانون اساسی، “برطرف‌ساختن هر نوع محرومیت در حوزه مسکن را از وظایف دولت دانسته است” و در اصل سی و یکم همین قانون نیز “داشتن مسکن متناسب با نیاز را حق هر فرد و خانواده ایرانی می‌داند”.

با این حال، وضعیت کشور به جایی رسیده است و مردم چنان شرایط وخیمی در این عرصه دارند و از اجاره پشت بام، مغازه خوابی و حتی گورخوابی را تجربه میکنند. در این شرایط تمام نهادهای تصمیم گیر، طرح مسکن 25 متری را به عنوان یک دست آورد و راه نجات برای مردم تحفه آورده اند.

یک بررسی ساده نشان میدهد که قیمت خانه های 25 متری در ارزان ترین محله های تهران به نحوی است که برای قشر کارمند و کارگر بیش از 20 سال (با فرض محال افزایش یکسان تورم و حقوق و توان پس انداز نصف حقوق) طول می کشد تا بتوانند چنین مسکنی تهیه کنند. به عنوان نمونه با احتساب قیمت های امروز (الان یا الان!) یک واحد 25 متری در محله ارزان ! پیروزی حدود 400 میلیون تومان قیمت خواهد داشت.

پس این طرح به هیچ عنوان نمیتواند اقشار ضعیف یا چند دهک پایینی را خانه دار کند.

اثر دیگری که بر این طرح متصور است، تاثیر در کاهش قیمت مسکن است. بررسی ها نشان میدهد که افزایش سونامی وار قیمت مسکن در چند سال گذشته ناشی از 4 دلیل عمده است.
1- کاهش عرضه یا ساخت و ساز در 7 سال گذشته
2- سوداگری در بازار مسکن
3- تورم عمومی
4- عدم رسیدگی به وضعیت خانه های خالی (منبع)
همانطور که روشن است، طرح خانه های 25 متری به حل هیج یکی از این دلایل چهارگانه کمک نمی کند، و حتی میتواند باعث تشدید دلایل دوم و چهارم افزایش قیمت مسکن نیز بشود.
صرف نظر از این دو دلیل اصلی، پر واضح است که این خانه ها به هیچ عنوان با فرهنگ ایرانی – اسلامی هم خوانی نداشته و باعث بروز مشکلات و مسائل بسیار خواهد شد. ایجاد منطقه جرم‌خیز
وخیم تر کردن وضعیت ارتباطی در خانواده ها، خداحافظی با هدف رشد جمعیت و … تنها بخشی از مشکلات عدیده فرهنگی و اجتماعی این طرح غیر محترمانه هستند.
در نهایت باید تأکید کرد سیاست کاستن از کیفیت برای کاهش قیمت که در بخش های مختلف خودرو، مسکن و … در حال پیاده شدن است، نه تنها باعث کاهش قیمت نمیشود، بلکه استاندارهای زندگی اجتماعی را به نحوی نابود میکند که اثر آن بر سطح نارضایتی عمومی حتی بیش از افزایش قیمت است.

✍ عبدالعلی رضوی