شناخت چیست؟ ایا بشر قادر است یک شناخت صحیح و درست و حقیقی از حق یا باطل بدست اورد؟ اگر قادر است به چه وسیله ای ؟ ابزار های شناخت چیست ؟ مرجع تشخیص حق از باطل ( روش صحیح از روش های غلط یا استدلال درست و منطقی از استدلال غلط و غیر منطقی و … ) کدام است ؟ با وجود اینکه بارها اشتباه کرده ایم، چطور به شناخت خود اطمینان داشته باشیم؟ جایگاه شک کجاست؟
شناخت از طرق زیر امکان پذیر است:
1 – شناخت از طریق حواس
یعنی از طریق حس بویایی – لامسه – شنوایی – بینایی و … خیلی چیزها را می شناسم و به انها شناخت پیدا می کنم . سفیدی – سیاهی – بزرگی – کوچکی – نرمی – زبری – سردی – گرمی و … اما این شناخت خطا هم میکند : بعنوان مثال ؛ هرروز می بینم که خورشید از مشرق طلوع و در مغرب غروب می کند . ولی با استدلال و علم در یافته ایم که خیر ، خورشید ساکن است و این زمین است که بدور ان می چرخد .
2- شناخت از طریق عقل
3- شناخت از طریق دل
4 – …
مراحل شناخت :
مرحله اول ) احساس
مرحله دوم ) تخیل ( نه به ان معنای عرفی عوامانه بلکه به معنای به حافظه سپردن و در حافظه قرار دادن )
مرحله سوم ) تعقل ( علمی – فلسفی ): مرحله پیدایش یک اصل کلی ، یک فرضیه کلی بدنبال مشاهدات و بررسیها( و گاهی ) احساسها .
این مطلب در حال تکمیل است
انتهای قسمت اول
